---

de mix

---

C'est la vie, je te dis.

De muziek is een collectief gebeuren, ingebed in het dna van het systeem. Planten, dieren, mensen en insecten trillen in het grote geheel en maken de facto muziek, of toch zeker klank. De harmonie van de klanken en later nog de woorden erbij geeft de mens vleugels.

Maar als ge muziek maakt zijt ge ingebed in de tijd. Het lied wordt gespeeld, de symfonie gestreken, de schlager zalft de ziel, de rapper rapt. We zijn als muzikanten gevangen in de tijdsbubbel.

Muziek beweegt zich vanuit het midden naar buiten, en weer naar het midden volgens een metrum en een ritme. Een zes achtste is o zo geweldig naar metrum toe. En zeker ook geweldig is hoe je telkens weer spiraalgewijs tot/door het midden aangetrokken wordt. Het schudt meer of zo..

C'est la vie, je te dis.